Abstract :
Türk Edebiyat?nda 15. yüz y?lda Ali ?ir Nevayî ile ba?layan tezkire yazma gelene?i 20. yüz y?la kadar kesintisiz devam eder. Tezkire yazma gelene?i zamanla çe?itli meslek erbaplar?n?n, zümrelerin biyografilerini de yazma ?eklinde geli?mi?tir. Tezkire yazarlar? kendilerine has bir üslup geli?tirerek türe özel terimler kullanm??lard?r. Bu makalenin konusunu tezkire yazarlar?n?n biyografilerde kulland?klar? sâf-dil/sâde-dil tabirleri olu?turmaktad?r. Sâf-dil/sâde-dil tabileri için Türkçe sözlüklerde “temiz kalpli” ve “bön, ahmak” anlamlar? vermi?tir. Makalede sâf-dil/sâde-dil’in tezkirelerde hangi anlamlarda kullan?ld??? belirlenip farkl? bir anlamda kullan?l?p kullan?lmad??? tart???lacakt?r.
Keyword :
Biyografi, Tezkire, Tezkire Terimler